We gaan weer naar de supermarkt zonder mondkapje, de dagelijkse corona-pushmeldingen zijn verleden tijd en we staan weer samen te dansen op de tafel. Zoals we 't graag zien. Misschien kunnen we deze keer dan toch écht voorzichtig gaan nadenken over een 'normaal' leven na de introductie van Covid-19. Voor zover we nog weten wat dat is. Toen het allemaal begon in 2020 schrokken we al van de lengte van de eerste lockdown: dríé weken niet uit eten? En voor we het wisten hadden we allemaal twee jaar van ons leven ingeleverd. En dat is veel. 



Perceptie van tijd
Time flies when you're having fun. Die kennen we wel. Maar zoveel fun hebben we niet gehad de afgelopen tijd, en dus zou je zeggen dat de pandemie als een eeuwigheid gevoeld heeft. Maar als je nu terugkijkt op '20 en '21 en denkt: zijn dat echt alweer twee hele jaren? En: wat heb ik dan in hemelsnaam gedaan? Dan ben je niet de enige. Onderzoek van psychologieprofessoren Emma Grisham en Alison Holman verklaart waarom deze jaren voor ons gevoel toch best snel gingen: we zijn onze grip op de tijd kwijt. Dat komt omdat onze perceptie van tijd samenhangt met zogeheten event boundaries in onze hersenen, die het vergaan van de tijd vastleggen. Je verzamelt dus verschillende ijkpunten van gebeurtenissen waardoor je merkt dat de tijd verstrijkt. Maar die waren de afgelopen twee jaar ver te zoeken. En dus stond de tijd voor je gevoel stil.

Lees ook: Dat vóél ik gewoon: kun je echt blind vertrouwen op onderbuikgevoel?

Grijze mist
Als jij ook een van de huismussen was die maanden doorbracht in de woonkamer met je laptop op schoot, heb je minder van deze ijkpunten verzameld. Je weken zijn veranderd in een grijze mist van sleur, waarvan je je de individuele dagen eigenlijk nog amper herinnert. Zo duurden twee jaren in 2018 en 2019 voor je gevoel langer, omdat je toen meer herinneringen maakte. Er gebeurde simpelweg een stuk meer. Tijdens de pandemie maakte je in een week misschien wel net zoveel mee als je voorheen deed in een dag. Waardoor een week in de pandemie voor je gevoel net zo snel, of langzaam, ging als een dag in je normale leven. Volg je 'm nog? 

Lees ook: Hoor jij jezelf nadenken in je hoofd? Noortje niet

Tijd voor herinneringen 
Kort gezegd: je beleving van tijd is in de war. Compleet de weg kwijt. Als je in de afgelopen twee jaar weinig memorabele dingen hebt mogen meemaken (je bent niet de enige), lijkt het dus alsof het begin en het einde van de pandemie dichter op elkaar zitten dan eigenlijk zo is. Maar misschien is dat ook zo erg nog niet, aangezien het voor velen nou niet bepaald onze prime time is geweest. Dus kunnen we het lekker laten voor wat het is: een mist van dagen vol herhaling met een paar hoogte- en dieptepunten, en kunnen we nu weer volop nieuwe herinneringen gaan maken. We hebben wat in te halen.