'Aandacht is mijn tweede naam. Ik leef om geaaid te worden en dat laat ik duidelijk merken. Het draait er vooral om dat je me ziet staan. Letterlijk en figuurlijk, dus wring ik me in alle hoeken en bochten zodat je niet om me heen kunt. Ik klim bijvoorbeeld met regelmaat tegen de deur op. Een beetje opdringerig misschien, maar dat heeft een reden. Ik was eerst een kantoorkat, maar ze zijn me vergeten mee te nemen toen de deuren voorgoed dichtgingen. Zat ik daar, achtergelaten en afgewezen. Dat heeft er best ingehakt, waardoor ik nu last heb van verlatingsangst. Alle knuffels die ik heb gemist, wil ik inhalen. En dat gaat me aardig af. Geen enkel paar handen in het asiel dat mij overslaat, daar zorg ik wel voor.

Lees ook: Asielpoes Zoely: 'Ik ben toch veel te prachtig om hier te zitten?'

Dat ik tegenwoordig met een deels geschoren lijfje door het leven ga, is een blessing in disguise. Ik was te lui om mijn vacht te likken en de klitten waren niet mis, dus is het scheerapparaat uit de kast gehaald. Door mijn opmerkelijke uiterlijk val ik nu nog meer op. Bovendien heb ik veel inzichten gekregen. Ook met kale plekken kun je gelukkig zijn, daar ben ik het levende bewijs van. Ik heb dan ook niet lang om mijn vacht gerouwd; het heeft me dichter bij mezelf gebracht.' 

Verder wordt Parkie dolgelukkig als je hem op een bepaalde manier optilt. Benieuwd hoe? Lees het hele interview met Parkie en met nog vier andere prachtige mispoezen in de nieuwe editie van &C 'Zeg eens vagina', die nu in de winkel ligt. Of lees het hier op Blendle. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s? Word dan hier abonnee.