1. Ze hebben een kortere spanningsboog
Je mond houden en naar een urenlange ceremonie kijken. Dat is voor de meeste volwassenen al geen doen, laat staan voor een kleuter. We geven Louis dus groot gelijk. Kinderen van vier jaar, zoals hij, hebben maar een spanningsboog van vier tot zes minuten, terwijl dat bij volwassenen rond de anderhalf uur ligt. Zijn die vier minuten voorbij, dan gaan ze op zoek naar een nieuwe prikkel. Inclusief al het lawaai en de rommel die daarbij komt kijken. Ze willen je dus niet dwars zitten, ze kunnen zich gewoon niet meer focussen. 

Lees ook: Not done: deze 10 namen mag je in Nederland niet aan je kind geven

2. Ze kunnen hun impulsen niet controleren
Jij blijft maar 'niet doen' of 'niet gooien' zeggen, en je kids blijven maar wel doen en wel gooien. Heel frustrerend, maar wederom geldt: kunnen ze niets aan doen. Het hersengebied waarbinnen zelfcontrole geregeguleerd wordt, is namelijk nog niet rijp bij de geboorte en is pas volledig ontwikkeld tegen de tijd dat ze jongvolwassenen zijn. Ook spelen fysieke impulsen als honger, dorst of vermoeidheid een tien keer zo grote rol bij kinderen. Niet gek dus, dat het van die oncontroleerbare, hongerige en huilerige snotapen zijn. Maar we houden wel van ze. 

3. Ze hebben behoefte aan regelmaat
Terwijl je ze gisteren nog als makke lammetjes naar hun bed hebt vervoerd, is de avondroutine vandaag een en al drama. Net als de sperziebonen trouwens, die ze vorige week nog net niet inhaleerden en vandaag bekeken alsof je ze koeienstront serveerde. Geen touw aan die donderstenen vast te knopen, denk je, maar eigenlijk is hun gedrag heel logisch. Kinderen hebben, net als volwassenen, behoefte aan consistentie. Wanneer ze de ene dag om 19:30 uur naar bed gaan en een andere dag om 19:00 uur omdat het voor jou beter uitkomt, zijn ze in de war. Net als wanneer je de ene keer vraagt waar ze zin in hebben en ze de andere keer moeten eten wat de pot schaft. Die verwarring uit zich dan in een huilbui of woedeaanval, waardoor je kind stout gedrag vertoont. We zeggen 't nog een keer: consistentie is key.

4. Ze kunnen niet stil zitten 
Stilzitten en kinderen. Bestaat er een slechtere combinatie? Kinderen willen bewegen en, om specifieker te zijn, spelen. Hartstikke leuk als je de tijd en energie hebt, maar als je 's ochtends weg moet en je ze eerst door het hele huis moet achtervolgen om hun broek aan te trekken, is het wat minder hilarisch. Kunnen ze nou niet voor één keer luisteren? Nee, dat kunnen ze niet. Accepteer het dus maar en speel het spelletje mee. 

5. Ze voelen jouw humeur heel goed aan
Kinderen hebben de neiging het gedrag van hun ouders over te nemen. Sterker nog, het duurt slechts een paar milliseconden voordat emoties als enthousiasme, vreugde, verdriet of woede doorgegeven worden van de ene persoon naar de andere, en bij kinderen gaat dit nog sneller. Zijn jij of je partner gestrest? Grote kans dat je kind dit overneemt en dat ondeugend gedrag tot gevolg heeft. En dat kan jij weer minder goed handelen omdat je stresslevels al de pan uit rijzen. Conclusie: take a chill pill. 

Lees ook: Om deze 7 redenen is het hebben van broers en zussen goed voor je

6. Ze hebben de behoefte alles zelf te ontdekken
Met open ogen sta je te kijken wat je kind deze keer weer uit de verkleedkist haalt om aan te trekken naar school. Het gevecht om normale kleding aan te doen heb je allang opgegeven. Net als het voornemen de keuken schoon te willen houden trouwens, omdat je koter alles zelf klaar wil maken. Lees: open wil trekken en overal op wil smeren. Dat 'stoute' gedrag komt voort uit de behoefte alles zelf uit te willen proberen, iets wat je als ouder eigenlijk niet in de weg wil zitten. Laat ze dus lekker met een Pippi Langkous-legging, Elsa-jurk en Mickey Mouse-haarband naar school gaan. Kan jou het schelen.