'Ahhh... wat een dotje, hoe heet de kleine prins, zei je? X Æ A-12? Ah ja... leuk. Past écht bij 'm!' Met deze bizarre verwijzing naar het grote onbekende, de elvenspelling van 'artificiële intelligentie' en een of ander vliegtuig kwam afgelopen jaar het zoontje van zangeres Grimes en Tesla-ondernemer Elon Musk ter wereld. Inmiddels is de naam al twee keer aangepast omdat de staat van Californië geen cijfers of symbolen accepteert en luistert de kleine Tesla nu naar het lekker bekkende X AE A-XII, spreek uit: Ex Ash A Twelve. Als in: 'Ex Ash A Twelve, kom je eten?' En: 'Nu ben ik het zat, Ex Ash A Twelve, hup, naar je kamer!' Ja hoor, ik voel 'm helemaal.

Lees ook: Hoe weet je nou of je klaar bent voor een baby?

Nu gaat, goddank, niet iedereen zover als de Muskjes om z'n kind een überunieke naam te geven, maar toch zetten we hierin allemaal ons beste beentje voor. Denk aan Xess Xava van Yolanthe en Wesley, maar ook mijn vriendin Josselin stuit regelmatig op verwonderde gezichten: 'Heet hij echt Lode, niet Lodewijk? Wat bijzonder dat de gemeente dat goedkeurt...' Overigens moet je wel wat dieper in de afvoerput van letters en getallen graaien voordat je naam officieel wordt afgewezen. Zo mag je in Nederland geen aanstootgevende of beledigende naam kiezen, en komt ook de voornaam Nutella niet door de ballotagecommissie, maar kwamen de ouders van Panter-Fonny-Miracle-of-Love wél als winnaars uit de strijd. In tegenstelling tot Panter-Fonny-Miracle-of-Love zelf, zou je kunnen stellen.

In de abstracte wereld van het zwangeren heb je weinig tot geen controle: of je überhaupt een kind kunt krijgen, of het gezond is, welk biologisch geslacht het heeft, met een zachtaardig of een Chuckie-achtig karakter? Je weet 't allemaal niet. Als doorgewinterde controlfreak rest er slechts één ding waarover je je kapot kunt piekeren: de naam van je ongeboren vrucht. De meeste mensen gaan niet over één nacht ijs, ik ook niet. Onze zoon zou Faas heten, naar de beroemde voetballer Faas Wilkes. Dat wist iedereen, want Faas is de bijnaam van mijn vriend – vanwege zijn voetbalkwaliteiten én omdat zijn achternaam Willekens is. Het zou dus Faas Willekens worden. Hmm, was die combi niet te veel van het goede? Ik dacht terug aan die arme Anna Nas op de middelbare school en droomde van de jaarlijkse schaamnamenlijst van Coen & Sander, zoals het echtpaar Ben en Wil Niks, Chris Mus, Ben Vierkant, het gezin Weijs die hun zoon Bennie noemde, het stel Komen met hun dochter Claar.

Lees ook: Twijfel, onzekerheid en opeens aan het tieren? Let dan op je cyclus

De twijfel sloeg toe. Was 'Faas Willekens' niet te veel een Duckstad-bewoner, net als Michael Claxon, David Beenham, Yolanthe Kabaal van Kasbergen, Guus Geeuwis? Lang verhaal kort: het werd Sep. Maar ook dat was nog spannend, want tegelijk met mij waren drie vriendinnen zwanger, óók van een jongen. Wat doe je dan? Agressief je territorium af plassen door je naam te claimen in de groep? Geïnteresseerd informeren naar de andere shortlists en dit volwassen bespreekbaar maken? Het werd optie C: kop in het zand steken en stilletjes bidden dat het goedkomt. Dat kwam het. De eerste twee bevielen vóór me, niet van een Sep, en de vriendin na me kende me zo goed dat ze naast Sep alvast een tweede naam had omarmd. Maar: wat had ik gedaan als 'mijn' naam eerder was geclaimd? Had ik voet bij stuk gehouden of was de naammagie dan al verbroken? Ik weet het antwoord nog steeds niet.

Wat de naam precies zegt over je kind? Dat lees je in het hele artikel in de &C-special Oh Baby!. Het nummer kun je ook hier bestellen.