Ik sta tegenover Bram in mijn woonkamer en kijk op de klok. Ik ken Bram in levenden lijve pas kort – drie uur en 45 minuten, om ­precies te zijn. Een week daarvoor had ik hem op een luie ­vrijdagavond op de bank, wijnglas in mijn linkerhand, telefoon in de rechter, naar rechts geswipet. Nu zit Bram op mijn bank. Ik leun tegen de deurpost. Ik denk dat ik sexy ben, maar zeker weten doe ik het niet, en ik trek mijn shirt uit met de veelbelovende woorden: 'Wij gaan zulke goede seks hebben.'

Lees ook: Kletsen over ketsen #15: 'Ik ben nog nooit klaargekomen'

Het was een jaar geleden, en Bram was mijn eerste onenightstand ooit. Rijkelijk laat, ik was 28. Mijn relatie van zeven jaar was net gestrand en ik had naast huidhonger nog wat anders: wilde haren die ik moest kwijt­raken. Ik moest en zou inhalen wat ik vanaf mijn 21ste tot mijn 28ste niet had gehad: verschillende bedpartners. En ergens was ik ook een beetje bang dat mijn seksleven in het slop zou raken nu ik geen vaste partner meer had. Want tussen mijn ex en mij was veel mis, maar niet de kwaliteit van onze seks. Ik zou er als vrijgezel voor zorgen dat ik niets tekortkwam. 'Over een tijdje kan ik het aantal onenightstands niet meer op twee handen tellen!' had ik kordaat en (over)zelfverzekerd tegen mijn vriendinnen gezegd. Ze hadden lachend geknikt, en ik beloofde hen plechtig dat ik ­uitge-breid verslag zou doen van mijn fan-tás-tische, jaloers­makende seksleven, like oh my God.

Gênant slecht
Maar met Bram was het niet like oh my God. Er was geen klap aan. Het was vooral onwennig, want: de eerste keer. Ik wist niet wat hij lekker vond en werd stante pede onzeker over dingen waar ik bij mijn ex niet eens over na zou denken. Ik wilde het liefst beginnen met standje zeester, mijn lievelings, ik onderop en hij bovenop. Maar ik was bang dat hij dat saai zou vinden, dus ja. Ik dan maar bovenop. Of niet? Sneller of langzamer? Vindt hij het wel lekker? Hij zegt niet dat hij het lekker vindt! En harder of zachter kreunen? Kreun ik überhaupt oké? Zou ik dat aan hem kunnen vragen? Néé, dat is echt debiel.

Ik vervloekte mezelf omdat ik A) niet genoeg had gesport en dus niet lekker in mijn vel zat, en B) niet bijster veel aandacht had geschonken aan het scheren van mijn benen. Ik vóélde ­gewoon hoe mijn stoppeltjes langs zijn been wreven. En dat was op een gegeven moment ook echt het énige waaraan ik kon denken: stoppeltjes stoppeltjes stoppeltjes. En dan heb je ook nog de ochtend. Dat awkward moment dat je naakt naast elkaar wakker wordt. Wie was deze jongen? Ik wist zijn achternaam niet eens! Bram en ik konden het niet aan, al dat ongemak. We namen stamelend afscheid zonder ontbijt, gesprek of ochtendseks en toen hij weg was, ging ik verdwaasd op de bank zitten. Ik wilde een goed singleseksleven, dacht dat ik goed op weg was, maar even serieus: wat was hier gebeurd?

Lees ook: Les in libido: alle feiten en fabels over je seksdrive op een rij

'Onenightstands kunnen heel leuk zijn, maar vallen voor de meeste mensen vaak toch een beetje tegen,' zegt Mariëlle de Goede. Ze is psycholoog en deed voor haar boek Yes, Please! onderzoek naar het seksleven en de seksuele fantasieën van Nederlanders en Belgen. 'Ik heb heel veel jonge mensen ­gesproken, eind-twintigers, dertigers, en ik moet eerlijk zeggen dat ik vrij weinig enthousiaste verhalen heb gehoord over ­onenightstands. Goede seks is iets waar je aan moet werken, die ontstaat meestal niet spontaan.'

Steeds meer mensen uit onze generatie geven aan meer behoefte te hebben aan betere seks en meer verbinding. Hoe dat precies zit, lees je in het hele artikel dat nu in &C's septembernummer 'Maak het verschil' staat, of hier op Blendle. 

De naam Pauline de Jong is een pseudoniem.