Hijs je jezelf deze maanden met veel moeite uit bed en snák je naar een portie zon-zee-strand? Curaçao is bij uitstek het eiland om te overwinteren. Enne, als je dan toch iedereen jaloers maakt, kun je gelijk met deze feitjes strooien.

Feeling hot, hot, hot
Terwijl wij soms máánden achtereen temperaturen onder de nul moeten doorstaan (goed, onze ouders dan, in de winter van 1962/1963) is het op Curaçao nog nooit kouder geweest dan 19,7 graden. We herhalen: 19,7 graden. En dan hebben we het over de nacht, hè? Overdag is het vrijwel altijd rond de 30 graden. Truien kun je dus thuislaten, al zie je Curaçaoënaren gerust in een sweater lopen bij 24 graden. K-k-koud!

Wat zeg je menu?
Kom je terug uit Curaçao zonder een leguaan te hebben gezien? Dan mag dat in de krant. Ze zijn namelijk overal. Het zijn er inmiddels zelfs zo veel, dat er actie ondernomen moest worden. Een van de oplossingen: zet ze op de menukaart. Jaanchie’s Restaurant is op dit moment nog de enige plek die dit dier, dat naar kip schijnt te smaken, legaal mag serveren, maar dat zal niet lang meer duren. Dus… leguanensoepje, anyone?

Een brug te ver
Een van de redenen dat het centrum van Willemstad op de Unesco’s Werelderfgoedlijst staat, is de beroemde Koningin Emmabrug, beter bekend als de Pontjesbrug. Oké, dat wist je misschien, maar ken je ook het verhaal erachter? Vroeger moest je betalen als je de brug over wilde steken, maar voor arme mensen werd een uitzondering gemaakt. Had je geen schoenen aan, dan hoefde je niet te betalen. Goed geregeld zou je zeggen, maar het gevolg was dat rijken hun schoenen uitdeden om geld te besparen. Dagobert Duck is er niks bij.

Uit de kunst
Wie van kunst houdt, hoeft daarvoor niet per se naar Rome of Parijs. Ook op Curaçao vind je cultuur. Het bekendste kunstwerk is De Kathedraal van Doornen of The Cathedral of Thorns van Herman van Bergen. De kathedraal is tien meter hoog, bestrijkt vierhonderd vierkante meter en is opgebouwd uit dertig miljoen doornenstruiken. Dat is geen typefout, nee. Het is een verlicht labyrint waar je doorheen kunt lopen en dat fungeert als openluchttheater en museum. Herman stond er bij de bouw niet alleen voor: achttien werkloze jongeren hielpen hem. 

Taal is zeg maar echt hun ding
Curaçao heeft zo’n 160.000 inwoners, ongeveer net zo veel als Apeldoorn. Niet verbazingwekkend veel, en toch hebben zich in de loop der tijd meer dan 55 nationaliteiten op het eiland gevestigd. Ieder heeft haar eigen tradities, dus je kunt je voorstellen wat een gezellige smeltkroes dat is. Niet alleen als het gaat om eten (van bitterballen tot papaja en stoofvlees), ook op gebied van muziek, architectuur en taal. De meeste lokale bevolking spreekt maar liefst vier talen: Papiaments, Nederlands, Engels en Spaans.

Kriebelt het al om te gaan? Snappen we. En dat mág ook. Voor Curaçao geldt namelijk code geel en dat betekent dat je naar het eiland mag afreizen. Natuurlijk is men heel voorzichtig en wordt er overal extra afstand gehouden. Op Curaçao zelfs twee meter. Dat kan ook makkelijk, want vrijwel alles speelt zich buiten af. Tafeltjes in restaurants kunnen zonder problemen wat verder uit elkaar staan. Overal zijn maatregelen getroffen en de lokale besmettingen zijn onder controle.

Voor je vertrek doe je een COVID-19 PCR-test en tijdens je verblijf sta je in contact met de GGD. Zo blijft Curaçao veilig. Door gebruik te maken van de Dushi Stay-app blijf je op de hoogte van de ontwikkelingen. En intussen kun je gewoon snorkelen, rondrijden op het eiland en een drankje drinken bij die gezellige strandtent. De horeca is namelijk gewoon open. Wel moet je om negen uur ’s avonds terug zijn in je accommodatie. Blijf op de hoogte via onze website: curacao.com.

Dit is een samenwerking met Curaçao Tourist Board.